Verschil Infoblad 64 en infoblad 65

Het verschil tussen infoblad 64 en 65 van het NVWA

Voor wie zijn de infobladen van toepassing?

Ieder levensmiddelenbedrijf is verantwoordelijk voor de voedselveiligheid van de producten die het op de markt brengt. Hiervoor moeten bedrijven HACCP-procedures opstellen en implementeren. Alle voedselveiligheidsgevaren worden hierin erkend, voorkomen en gereduceerd of geëlimineerd.

 

Het NVWA heeft infoblad 64 en 65 opgesteld om een richtlijn te geven aan de beheersing van grondstofgevaren. Infoblad 64 is een handvat voor industriële bedrijven die levensmiddelen produceren. Infoblad 65 heeft betrekking op bedrijven die handelen in consumentenproducten, zonder de levensmiddelen te bereiden, bewerken of behandelen. In de praktijk wordt infoblad 65 gebruikt door distributeurs, (groot)handelaren en retailers.

 

Consumentenproducten die geïmporteerd worden uit derde landen (landen die geen lid zijn van de Europese Unie) moeten voldoen aan infoblad 64 in plaats van infoblad 65.

 

 

Waarin verschillen de infobladen in de praktijk?

Infoblad 64 beschrijft dat voor alle grondstoffen en/of ingrediënten bepaald moet worden wat de reële gevaren zijn. Voor deze gevaren zijn verdere beheersmaatregelen noodzakelijk. Een producent mag in de berekening meenemen in welke mate de grondstof gebruikt wordt in het eigen eindproduct. Het gebruik in de volgende schakel mag niet meegenomen worden en uiteraard mag een onveilige grondstof niet verdund worden. Een specificatie of een verklaring van de leverancier is onvoldoende borging van de reële gevaren. Geen enkele controlestap mag worden overgeslagen.

 

Distributeurs, (groot)handelaren en retailers moeten zelf een inschatting maken van risicovolle producten die een reëel gevaar kunnen vormen voor de consument. Dit betekent niet dat van ieder individueel product, ingrediënt en grondstof alle mogelijke gevaren in kaart gebracht moeten worden. Dat is de verantwoordelijkheid van de leveranciers/producenten (infoblad 64).

Om voldoende waarborging in de keten te krijgen dienen de beheersmaatregelen die de leveranciers/producenten nemen wel gecontroleerd te worden.

 

Hoe worden de risico’s beheerst?

Het NVWA accepteert de volgende controlemogelijkheden:

  • De leverancier levert een ISO 17025-geaccrediteerd en partijgebonden analyse waaruit blijkt dat de grondstof veilig is.
  • Het bedrijf kan zelf een ISO 17025-geaccrediteerde analyse uit laten voeren op de aangeleverde partij.
  • Bedrijven kunnen een audit (laten) uitvoeren, minimaal gericht op de beheersing van de grondstofgevaren.
  • De leverancier is aangesloten bij een ketengarantiesysteem (Riskplaza).